Οικολογική Επιθεώρηση

Και πίσω στο κυκλαδίτικο σήμερα...

Στο Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, επιχειρήσαμε, επίσης στα πλαίσια της συμμετοχής μας στο πρόγραμμα LIFE-Περιβάλλον «Ήλιος και Άνεμος» να καταγράψουμε ένα μέρος της υπάρχουσας κατάστασης στον κτιριακό τομέα, με έμφαση σε κτίρια τουριστικών καταλυμάτων στην περιοχή των Κυκλάδων.

Γιατί επικεντρωθήκαμε σε κτίρια τουριστικών καταλυμάτων;
- Το μεγαλύτερο ποσοστό της οικοδομικής δραστηριότητας σήμερα στις Κυκλάδες προορίζεται για τουριστικές υποδομές (ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια ή και σπίτια διακοπών).
- Λόγω της εποχιακής χρήσης, οι απαιτήσεις ενεργειακής κατανάλωσης αυξάνονται δραματικά κατά τις περιόδους τουριστικής αιχμής.
- Οι επένδυση σε βιοκλιματικά συστήματα ή μεθόδους που θα βελτίωναν την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων είναι ένα κόστος που μπορεί να αντέξει μια μέση τουριστική επιχείρηση.

Η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των (τουριστικών) κτιρίων στα νησιά έχει νόημα να γίνει με έμφαση τον αερισμό, τον δροσισμό, την ηλιοπροστασία και την διαχείριση του νερού που απαιτούνται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, για την εξισορρόπηση των μεγάλων διακυμάνσεων που παρατηρούνται στην κατανάλωση ενέργειας.

Ποια είναι τα βασικά προβλήματα των σύγχρονων κατασκευών;
- Η χρήση των μονωτικών υλικών, που αντικαθιστούν-αναπληρώνουν την θερμική αδράνεια των πέτρινων τοίχων, είναι ανεπαρκής ή δεν γίνεται καθόλου. Κυριαρχεί η αντίληψη ότι η μόνωση είναι απαραίτητη μόνο στα ψυχρά κλίματα και άρα θεωρείται περιττό έξοδο.
- Έχουν αλλάξει τόσο τα πρότυπα κατοίκισης (στις νέες κατασκευές οι χώροι και τα ανοίγματα είναι μεγαλύτερα), όσο και οι αποδεκτές συνθήκες θερμικής άνεσης.
- Βασικές αρχές όπως ο προσανατολισμός του κτιρίου και των ανοιγμάτων του, η διευκόλυνση του αερισμού, η χρήση της βλάστησης και άλλων στοιχείων για σκιασμό, η εκμετάλλευση της τοπογραφίας του οικοπέδου κλπ, δεν λαμβάνονται υπόψη κατά τον σχεδιασμό των νέων κτιρίων.
- Τα τοπικά υλικά και οι τεχνικές έχουν αντικατασταθεί από το ευκολότερο και πιο γρήγορο σε εφαρμογή, τσιμέντο.

Προστασία παραδοσιακών οικισμών;

Ένα ζήτημα που τίθεται για όποιον θέλει να εφαρμόσει βιοκλιματικά συστήματα στις Κυκλάδες αλλά και σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, είναι «ο χαρακτηρισμός των οικισμών ως παραδοσιακών και ο καθορισμός ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης αυτών».

Από το ‘78 σταδιακά εντάσσονται σε αυτό το ειδικό καθεστώς πλήθος παραδοσιακών οικισμών σε μια προσπάθεια να διατηρηθεί αρχιτεκτονική κληρονομιά και να προστατευτεί από την φρενήρη οικιστική-τουριστική ανάπτυξη που παρατηρείται μετά το ‘60.

Η νομοθεσία όμως, έχει απλά καταφέρει την επιβολή κάποιων μορφολογικών χαρακτηριστικών που καταλήγουν να μοιάζουνε με μετάσταση του αρχικού πυρήνα, χωρίς να δείχνει την αντίστοιχη ευαισθησία για την αισθητική του air-condition: απαγορεύει τα ηλιοθερμικά συστήματα σε παραδοσιακούς οικισμούς και διατηρητέα κτίρια, ενώ επιτρέπει τα κλιματιστικά σε διατηρητέα κτίρια (άρθρο 14 του Ν.2831/2000, ΦΕΚ 140Α, 13/6/2000) για τα οποία απλώς ζητά έγκριση της αρμόδιας ΕΠΑΕ ως προς την ένταξή τους στο χώρο. Δεν υπάρχει αισθητικό πρόβλημα με τα κλιματιστικά και υπάρχει με σωστά και ειδικά σχεδιασμένα ηλιακά;

Αντί το ΥΠΕΧΩΔΕ να βρει ένα αισθητικά αποδεκτό τρόπο ένταξης των ηλιακών συστημάτων σε παραδοσιακούς οικισμούς και διατηρητέα κτίρια, τα εξοβελίζει τελείως, αδιαφορώντας βεβαίως για την επιπλέον ηλεκτροπαραγωγή που συνεπάγεται αυτή η επιλογή, σε μέρη που συνήθως έχουν πρόβλημα επάρκειας ισχύος, αδύναμα δίκτυα και βασίζονται σε ρυπογόνους πετρελαϊκούς σταθμούς. Ευτυχώς, από την απαγόρευση αυτή ξεγλίστρησαν πρόσφατα τα φωτοβολταϊκά, η εγκατάσταση των οποίων επιτρέπεται (από τον Νοέμβριο του 2004) και σε παραδοσιακούς οικισμούς, ιστορικά τμήματα πόλεων και διατηρητέα κτίρια ύστερα από έγκριση της αρμόδιας ΕΠΑΕ ως προς την ένταξή τους στο χώρο.

Η μελλοντική εικόνα των ελληνικών νησιών είναι αβέβαιη

Η ανάπτυξη και η κερδοσκοπία είναι συχνά ανεξέλεγκτες. Ήδη σήμερα, πολλά νησιά έχουν χάσει τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα, και η επέκταση του δομημένου περιβάλλοντος έχει αλλοιώσει ανεπανόρθωτα το τοπίο. Ο κίνδυνος να πληγούν και άλλα νησιά κατά τον ίδιο τρόπο είναι άμεσος. Αυτό που απαιτείται είναι να τηρεί η δόμηση αυστηρές πολεοδομικές και οικολογικές προδιαγραφές. Εξάλλου, οι τελευταίες ενυπήρχαν, παραδοσιακά, στον αιγαιοπελαγίτικο σχεδιασμό. Η πιο συστηματική μελέτη της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής του κάθε τόπου και η ενσωμάτωση στοιχείων στα σύγχρονα κτίρια μπορεί να είναι πιο ουσιαστική από την απλή μορφολογική επανάληψη και τη χρήση του λευκού χρώματος.

Η σύνθεση βιοκλιματικών και παραδοσιακών τεχνικών μπορεί να γίνει με σεβασμό στη συνέχεια και την ιστορικότητα των τοπίων και των τόπων, με την υποστήριξη της δημόσιας διοίκησης και την εμπλοκή όλων των παραγόντων που σχετίζονται με την οικιστική ανάπτυξη.

Ο στόχος της βιώσιμης δόμησης στα νησιά είναι εφικτός με συνδυασμένες προσπάθειες της πολιτείας, μηχανικών, μη-κυβερνητικών οργανώσεων, αλλά και πολιτών. Μόνον έτσι μπορούν να προφυλαχθούν αποτελεσματικά οι οικισμοί και το τοπίο.

Τι μπορεί να γίνει στα υφιστάμενα κτίρια με μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής τους συμπεριφοράς

Είναι αναμενόμενο ότι με την πάροδο του χρόνου η κατασκευή ενός κτιρίου καταπονείται. Η εφαρμογή μέτρων που έχει ως στόχο την προστασία του από τις κλιματολογικές συνθήκες συμβάλλει ταυτοχρόνως και στην μείωση της ενέργειας που χρειάζεται για να αντεπεξέλθει σε αυτές.

α. Κέλυφος κτιρίου

- Στέγη
Για τα ήδη υπάρχοντα κτίρια η θερμομόνωση της στέγης (κατοικία) ή του δώματος (πολυκατοικία) συνεισφέρει σημαντικά στην σωστή ενεργειακή συμπεριφορά του κτιρίου. Η οροφή πρέπει να προστατεύει το κτίριο από την βροχή και την υγρασία, να έχει την απαραίτητη κλίση ώστε να απομακρύνονται τα νερά και να παρέχει θερμική προστασία. Μια αισθητικά ελκυστική λύση που συμβάλλει στην μόνωση της οροφής και συνεισφέρει σ΄ ενα υγιές περιβάλλον είναι το «φυτεμένο δώμα». Πρόκειται για ένα σύστημα μονωτικών και υδατοστεγών μεμβρανών με κορυφαία στρώση αυτή της φύτευσης. Η φυσική σκιά των φυτών και το χώμα συμβάλλει στην μείωση της εξωτερικής θερμοκρασίας του δώματος.

- Στεγανοποίηση των όψεων
Οι θερμικές απώλειες είναι ο νούμερο ένα παράγοντας που ευθύνεται για την υπερβολική κατανάλωση ενέργειας κατά τη λειτουργία του κτιρίου. Σε περίπτωση παλαιών κουφωμάτων αυτά θα πρέπει να αντικατασταθούν με καινούργια υψηλής αεροστεγανότητας. Επίσης στην περίπτωση απλών υαλοστασίων αυτά θα πρέπει να αντικατασταθούν με διπλά υαλοστάσια ή υαλοστάσια χαμηλής εκπεμψιμότητας.

- Ψύξη-Θέρμανση
Όσο αφορά την ψύξη του κτιρίου για τις κατοικίες που βρίσκονται στην εξοχή καλό θα ήταν να αποφευχθεί ο τεχνητός κλιματισμός και να χρησιμοποιηθεί φυσικός αερισμός ως μέσο καλύτερο για την υγεία του χρήστη, οικονομικότερο και χωρίς επιβάρυνση για το περιβάλλον. Τους καλοκαιρινούς μήνες στην περίπτωση άπνοιας με υψηλές θερμοκρασίες την ημέρα, είναι προτιμότερο τα παράθυρα να μένουν κλειστά ώστε να διατηρείται η εσωτερική θερμοκρασία του κτιρίου που είναι χαμηλότερη από την εξωτερική. Αντίθετα το βράδυ που η εξωτερική θερμοκρασία είναι χαμηλότερη από την εσωτερική ωφελεί το άνοιγμα τον παραθύρων, και ο διαμπερής αερισμός του κτιρίου. Όσο αφορά την ψύξη του κτιρίου για τις κατοικίες που βρίσκονται στην πόλη όπου οι συνθήκες είναι πιο δύσκολες θα ήταν προτιμότερο η χρήση τεχνητού κλιματισμού να περιοριστεί στους χώρους που αυτή είναι απολύτως απαραίτητη λόγω προσανατολισμού (δυτικός) ή συνεχούς χρήσης κατά την διάρκεια της ημέρας. Εναλλακτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανεμιστήρες οροφής αφού η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας συγκριτικά είναι πολύ λιγότερη.

- Θέρμανση
Η τακτική συντήρηση του λέβητα και η θερμομόνωση του δικτύου διανομής ζεστού νερού συμβάλουν σημαντικά στην μείωση απωλειών ενέργειας. Επίσης, η αντικατάσταση του λέβητα πετρελαίου με λέβητα φυσικού αερίου ή βιομάζας είναι σημαντικό βήμα για μεγαλύτερη εξοικονόμηση ενέργειας. Αν και το φυσικό αέριο συμβάλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και στην έκκληση ατμοσφαιρικών ρύπων είναι παρόλα αυτά καθαρότερη μορφή ενέργειας από το πετρέλαιο και πιο προσιτή οικονομικά λύση.

- Ηλιακοί θερμοσίφωνες
Με την πάροδο των χρόνων και την ανάπτυξη της τεχνολογίας τα μοντέλα των ηλιακών συλλεκτών έχουν βελτιωθεί σημαντικά. Η ευρεία χρήση τους αποδεικνύει την επιτυχία τους ως οικονομικότερο μέσο παραγωγής ζεστού νερού μέσω της εκμετάλλευσης της ηλιακής ενέργειας.

- Σκίαση
Είναι πολύ σημαντικό η κατοικία να προστατεύεται από την ηλιακή ακτινοβολία κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με εξωτερικά σκιάστρα : τέντες, περσίδες, αλλά και με πέργκολα με αναρριχητικά φυτά σε οριζόντια κλίση (νότιος προσανατολισμός) και κατακόρυφη κλίση (ανατολικός, δυτικός προσανατολισμός). Στην περίπτωση εξοχικών κατοικιών μια σωστή στρατηγική στην σχεδίαση του περιβάλλοντος χώρου συμβάλλει στην μεγαλύτερη προστασία του κτιρίου. Συγκεκριμένα η χρήση αειθαλών δέντρων στον Βοριά προστατεύει το κτίριο από τους ψυχρούς ανέμους. Επίσης η χρήση φυλλοβόλων δέντρων σε Νότο και Δύση ως μέσο σκίασης τους καλοκαιρινούς μήνες περιορίζει την ανάπτυξη υψηλών θερμοκρασιών στην επιφάνεια του.

- Φωτισμός
Γενικά, όσο αυξάνεται η εκμετάλλευση του φυσικού φωτισμού στην κατοικία τόσο μειώνεται η χρήση τεχνητού φωτισμού. Η χρήση ανοιχτών χρωμάτων στα δωμάτια μειώνει την ανάγκη περισσότερου φωτισμού. Επιπλέον η αντικατάσταση των κοινών λαμπτήρων πυρακτώσεως με λαμπτήρες φθορισμού σε χώρους βοηθητικούς όπου η ποιότητα του χρώματος δεν είναι μεγάλης σημασίας συνεισφέρει σε μεγαλύτερη εξοικονόμηση ενέργειας.

β. Εσωτερικός χώρος –έλεγχος λειτουργίας και συμπεριφορά χρήστη

Εξίσου σημαντική με τις επεμβάσεις στην κατασκευή και τις μηχανολογικές εγκαταστάσεις του κτιρίου είναι και η συμπεριφορά του χρήστη. Η σπατάλη ενέργειας (π.χ φωτισμός, ηλεκτρικές συσκευές, κλιματισμός) και επομένως αύξηση κόστους λειτουργίας του εξαρτάται από τον τρόπο που αυτό χρησιμοποιείται. Στην περίπτωση κατοικίας υπάρχουν συστήματα που βοηθάνε στον έλεγχο κατανάλωσης ενέργειας σε διάφορους τομείς π.χ: οι θερμοστατικοί διακόπτες για το σύστημα θέρμανσης που ρυθμίζουν την θερμοκρασία κάθε δωματίου ατομικά, οι ρεοστάτες διακόπτες όπου ο χρήστης προσαρμόζει την ένταση του φωτισμού σύμφωνα με της ανάγκες του δωματίου.

Το ευρωπαϊκό κανονιστικό πλαίσιο για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων

Η Οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων (Οδηγία 2002/91/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων [ΕΕ L 1, 04.1.2003, σ. 65]), απαιτεί τα νέα κτίρια να πληρούν ορισμένες ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης που θα καθορίσει κάθε κράτος µέλος σύμφωνα µε µία κοινή μεθοδολογία. Τα υπάρχοντα κτίρια άνω των 1.000 τ.µ. τα οποία υποβάλλονται σε μεγάλης έκτασης ανακαίνιση, πρέπει επίσης να πληρούν αυτές τις ελάχιστες απαιτήσεις και, όταν κατασκευάζονται, πωλούνται ή μισθώνονται κτίρια, να εκδίδεται πιστοποιητικό επιδόσεων. Σημειώνεται ότι οι υποχρεώσεις της οδηγίας ξεκίνησαν από τις 4.1.2006 και η Ελλάδα είναι ήδη υπόλογη στην Επιτροπή για τη μη εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με το κοινοτικό δίκαιο. Η οδηγία αυτή:

- Θέτει τις βάσεις για μια κοινή μεθοδολογία για την αξιολόγηση της ενεργειακής συμπεριφοράς των κτιρίων.
- Θέτει ελάχιστες ενεργειακές απαιτήσεις για τα νέα κτίρια, καθώς και για την ανακατασκευή παλαιών κτιρίων μεγάλης επιφάνειας.
- Ορίζει την υποχρέωση για ενεργειακή σήμανση των κτιρίων με έμφαση στο δημόσιο τομέα.
- Επιβάλλει ελέγχους της απόδοσης των καυστήρων και της θερμομόνωσης των κτιρίων.
- Επιβάλλει στους ιδιοκτήτες μεγάλων ακινήτων (συνολικής επιφάνειας άνω των 1.000 τ.μ.) που ανακατασκευάζουν τα κτίριά τους, την υποχρέωση να προχωρήσουν σε εφαρμογή μέτρων εξοικονόμησης σε περίπτωση που το κόστος της ανακατασκευής ξεπερνά το 25% της αξίας του ακινήτου.
- Ενθαρρύνει τη χρήση ηλιακών συστημάτων και άλλων εφαρμογών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ), καθώς και την προώθηση της συμπαραγωγής και συστημάτων τηλεθέρμανσης-τηλεψύξης.

Η Επιτροπή υιοθέτησε επίσης σχέδιο οδηγίας για την προώθηση της ενεργειακής απόδοσης της τελικής χρήσης και την παροχή υπηρεσιών στον τομέα της ενέργειας, ώστε να υποστηριχθεί η ευρεία ανάπτυξη της ενεργειακής απόδοσης και οι φορείς παροχής στον τομέα της ενέργειας να μην πωλούν απλώς ενέργεια, αλλά να βοηθούν τους πελάτες τους να βελτιώσουν την ενεργειακή τους απόδοση και τη διαχείριση των ενεργειακών τους αναγκών. Μακροπρόθεσμα, η οδηγία θα αλλάξει ριζικά τον τρόπο διάθεσης της ενέργειας στην αγορά, οδηγώντας σε μεγάλη εξοικονόμηση ενέργειας. Εννέα χρόνια μετά την εφαρμογή της οδηγίας τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν εξοικονομήσει το 9% της ενέργειας που παρέχεται στους τελικούς χρήστες. Τα κράτη μέλη έχουν όμως την δυνατότητα να θεσπίσουν πιο φιλόδοξους στόχους.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υιοθετήσουν τρία πολυετή Σχέδια Δράσης Ενεργειακής Απόδοσης. Το πρώτο τέτοιο σχέδιο, που θα πρέπει να υποβληθεί από την Επιτροπή όχι αργότερα από τις 30 Ιουνίου 2007, θα περιλαμβάνει και έναν ενδιάμεσο εθνικό ενδεικτικό στόχο εξοικονόμησης ενέργειας για το τρίτο έτος εφαρμογής της οδηγίας. Το δεύτερο σχέδιο θα υποβληθεί μέχρι τις 30 Ιουνίου 2011 και το τρίτο μέχρι τις 30 Ιουνίου 2014. Και στα τρία σχέδια πάντως τα κράτη μέλη θα πρέπει να περιγράψουν τα μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας που θα λάβουν για την εκπλήρωση των στόχων της οδηγίας. Το αργότερο δυο έτη μετά την έναρξη ισχύος της οδηγίας τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν συμμορφωθεί με τις διατάξεις της.

Και τι γίνεται στην Ελλάδα;

Σήμερα, η οικολογική δόμηση ή αλλιώς βιοκλιματικός ή περιβαλλοντικός σχεδιασμός συνιστά κομμάτι του καθημερινού διαλόγου που αφορά στο δομημένο περιβάλλον και στις επιπτώσεις του στο φυσικό. Δυστυχώς, στην Ελλάδα, είναι περιορισμένη, κάτι που προβληματίζει ιδιαίτερα εάν αναλογισθεί κανείς την πληθώρα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που διαθέτει ο τόπος. Ορισμένοι μηχανικοί έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν βιοκλιματικές αρχές στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, αποτελούν όμως τις λιγοστές εξαιρέσεις. Από την άλλη μεριά, η ισχύουσα νομοθεσία δεν έχει ακόμη εισαγάγει σαφή όρια σχετικά με το πως μπορεί να σχεδιαστεί ένα κτίριο φιλικό προς το περιβάλλον.

Με βάση τα αποτελέσματα του προγράμματος του ΥΠΕΧΩΔΕ για την εξοικονόμηση ενέργειας στον οικιακό, εμπορικό και τριτογενή τομέα [‘Ενέργεια 2001’] που ολοκληρώθηκε το 1995, προετοιμάστηκε και εκδόθηκε η υπ' αριθμ. 21475/2707 Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ 880/B 19-8-1998) που αφορά τον καθορισμό μέτρων και όρων για την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων για τον περιορισμό των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα. Η βασική καινοτομία της κοινής υπουργικής απόφασης είναι η καθιέρωση του Ενεργειακού Πιστοποιητικού Κτιρίων, όπως προβλέπεται και από την οδηγία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας 96/76 της 13-9-93.

Ο κορμός της νέας αυτής προσπάθειας ήταν ο Κανονισμός Ορθολογικής Χρήσης και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΟΧΕΕ) ο οποίος θα έπρεπε να εκδοθεί σύμφωνα με το Άρθρο 26 του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού (ΓOΚ) και να αντικαταστήσει τον ισχύοντα κανονισμό θερμομόνωσης (ΚΥΑ 21475/4707, ΦΕΚ 880/Β/19.8.1998, ‘Περιορισμός των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα με τον καθορισμό μέτρων και όρων για την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κτιρίων’).

Ο ΚΟΧΕΕ στόχευε στην ελαχιστοποίηση των ενεργειακών αναγκών των κτιρίων άρα και της χρήσης συμβατικών μορφών ενέργειας, που είναι δυνατή με τη βοήθεια του κατάλληλου σχεδιασμού (βιοκλιματικού) σε συνδυασμό με την υποχρέωση τήρησης των προκαθορισμένων ορίων κατανάλωσης ενέργειας εξασφαλίζοντας παράλληλα θερμική και οπτική άνεση, υγιεινή και άνετη διαβίωση όλο το χρόνο.

Ειδικότερα ο ΚOΧΕΕ θα έθετε προδιαγραφές και κριτήρια σχεδιασμού για την εξασφάλιση θερμικής και οπτικής άνεσης, ποιότητας εσωτερικού αέρα, εξοικονόμησης ενέργειας και νερού, θέτοντας ανώτατα όρια κατανάλωσης ενέργειας για κάθε κατηγορία κτιρίου και μεθόδους εξοικονόμησης νερού, υποδεικνύοντας τους τρόπους υπολογισμού της ενεργειακής ταυτότητας κάθε κτιρίου, τον τρόπο διενέργειας ενεργειακής πιστοποίησης και ορίζοντας το σύστημα ενεργειακής βαθμονόμησης.

Ατυχώς, ο ΚΟΧΕΕ παρέμεινε εν υπνώσει για χρόνια και η οριστικοποίησή και εφαρμογή του καθυστέρησε αδικαιολόγητα. Εν τω μεταξύ, η κοινοτική νομοθεσία εξελίσσεται, κυρίως όμως αλλάζουν τα δεδομένα της αγοράς. Μετά από αλλεπάλληλες αλλαγές και τροποποιήσεις, ο ΚΟΧΕΕ μετονομάστηκε σε Κανονισμό Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων (ΚΕΝΑΚ) και η ψήφισή του αναμένεται μέσα στο 2006.

Ανεξάρτητα πάντως από τη νομοθεσία, η εξοικονόμηση και η ορθολογική χρήση της ενέργειας αποτελούν επιταγή της κοινής λογικής, σε μια εποχή που η ανησυχία για την αποσταθεροποίηση του κλίματος λόγω εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου έχει ενταθεί, ενώ παράλληλα οι τιμές των συμβατικών καυσίμων καλπάζουν και οι καθαρές ενεργειακές τεχνολογίες προβάλλουν δυναμικά στο προσκήνιο. Η ορθολογική χρήση της ενέργειας συμβάλλει όχι μόνο στην εξοικονόμηση φυσικών πόρων και την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και στην εξοικονόμηση οικονομικών πόρων, πόρων που θα μπορούσαν να δοθούν σε άλλες κοινωφελείς κοινωνικές δραστηριότητες.

Πηγές για το παραπάνω ενημερωτικό κείμενο αποτελούν άρθρα των Καλογήρου Ανδρέα, Κολλύρη Μυρτώς, Σιατίτσας Δήμητρας, Σίνου Μάρως & Ψωμά Στέλιου που δημοσιεύτηκαν στο τριμηνιαίο περιοδικό του Δικτύου Μεσόγειος SOS.