Ας δούμε μερικά παραδείγματα από την Κοζάνη :
Ιερός ναός Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, (Χαμηλός Αι Λιας, δίπλα στο Ξενία)
Ποιος έδωσε την άδεια να γίνει το κτίσμα αυτό δίπλα στην εκκλησία μέσα σε αναδασωτέα έκταση ; Δεν φτάνουν οι καταπατήσεις, οι παράνομοι εκβραχισμοί και οι αυθαιρεσίες των ιδιωτών που κατοικούν στον πολύπαθο λόφο του Ξενία ; Δεν θα έπρεπε η Εκκλησία να δώσει ένα διαφορετικό δείγμα γραφής, σεβόμενη τη νομιμότητα και το φυσικό περιβάλλον ;
Ιερός ναός Παναγίας Φανερωμένης, (συνοικία Πλατάνια πηγαίνοντας για Κρόκο)
Ακόμα δεν μπορούν να το χωνέψουν οι λίγοι υπερασπιστές των ελεύθερων χώρων και των πλατειών της πόλης, πως φαγώθηκε το έτος 2000 η πλατεία και χτίστηκε στη μέση η εκκλησία. Υπενθυμίζουμε ότι με βάση το Σχέδιο της επέκτασης προβλέπονταν να γίνει η εκκλησία στο άκρο της εν λόγω πλατείας (Ο.Τ 887), αλλά μετά από πιέσεις της Μητρόπολης το Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης μετέφερε τη θέση της εκκλησίας στο κέντρο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να καταργηθεί ουσιαστικά η πλατεία, αφού το κέντρο της καταλήφθηκε από το ναό.
Όμως έτσι αφαιρέθηκε η δυνατότητα να χρησιμοποιείται ο χώρος για συνοικιακές εκδηλώσεις (μια μικρή υπαίθρια παράσταση, μια συναυλία, μια ανοιχτή έκθεση, κ.λ.π.), εφόσον τελικώς μετατράπηκε σε «περίβολο» της εκκλησίας.
Η νέα κατοικία του πρώην Μητροπολίτη
Για το εν λόγω «αμαρτωλό» κτίσμα έχουν ειπωθεί πολλά. Πριν λίγες βδομάδες μάλιστα είδε τη δημοσιότητα και μια αναλυτική επιστολή του κ. Μιχαηλίδη, που μεταξύ των άλλων στηλίτευε και τη διαδικασία χρηματοδότησης, τη διάθεση κονδυλίων από τον Πόρο ανάπτυξης, κλπ. Εμείς θα περιοριστούμε στο αρχιτεκτονικό ατόπημα και την συρρίκνωση του κήπου της Μητρόπολης, ο οποίος αποτελεί τη μοναδική όαση πρασίνου σ΄ εκείνη την περιοχή. Ένα άσχετο λοιπόν κτίσμα «σκιάζει» και στριμώχνει την παλιά μητρόπολη, η οποία έχει χαρακτηριστεί διατηρητέα και δαπανήθηκαν ουκ ολίγα για την αρχιτεκτονική μελέτη και της εργασίες αναπαλαίωσης της. >Μπορεί ο εκάστοτε δεσπότης να κτίζει ελέω Ναοδομίας την κατοικία της αρεσκείας του σε χώρους ιδιαίτερα ευαίσθητους και ζωτικούς για την πόλη ; Είναι δυνατόν για το θέμα αυτό να νίπτει τας χείρας της η Δημοτική Αρχή, επειδή είναι «άλλου παπά ευαγγέλιο» ;
Και επιτέλους για ποια ενοποίηση των όποιων παραδοσιακών κτισμάτων και χώρων μιλάμε, όταν τα περικυκλώνουμε συνεχώς με νέα οικοδομήματα ; Εξηγούμαστε: πίσω από τη Μητρόπολη βρίσκεται το αρχοντικό Βούρκα , «πνιγμένο» ανάμεσα στο κτίριο της ΕΓΣ Κοζάνης και σε ιδωτική κατοικία. Για ποια ανάδειξη του αρχοντικού μιλά ο Δήμος και για ποια «ενοποίηση» του χώρου με την παλιά μητρόπολη και την πλατειούλα, όταν από τη μια πασχίζει να αγοράσει και να κατεδαφίσει -σωστά- το παράταιρο κτίσμα της ΕΓΣ, ενώ από και την άλλη συναινεί στην ανέγερση νέων κτιρίων στο ίδιο τετράγωνο ;
Το υπό ανέγερση μοναστήρι στη θέση Λαμπάνιτσα του Σινιάτσικου.
Το 2004 το Καταφύγιο άγριας ζωής στην κατάφυτη πλαγιά του Σινιάτσικου, λίγα χιλιόμετρα δυτικά της Πτολεμαίδας υπέστη καίριο πλήγμα. Αυτουργός η Εκκλησία της Εορδαίας, η οποία αποφάσισε να κτίσει ένα μοναστήρι σε μια περιοχή που είναι προστατευόμενη και δεν της ανήκει. Πιέζοντας προς κάθε κατεύθυνση κατάφερε να εξασφαλίσει τη συναίνεση της Νομαρχίας, του Δασαρχείου, της Διεύθυνσης Εποικισμού και άλλων Αρχών, (ποιος τα βάζει με την Εκκλησία…), και να αποσπάσει ένα παραχωρητήριο 30 στρεμμάτων, αλλάζοντας παράλληλα τη χρήση γης ώστε να μπορεί να κτίσει μέσα στο δάσος !
Η περιοχή της Λαμπάνιτσας είναι από τις πιο πλούσιες του Σινιάτσικου σε χλωρίδα και πανίδα. Πολλά είδη άγριων ζώων έχουν καταφύγει και διαβιούν εκεί όπως ζαρκάδια, αγριόχοιροι, αρκούδες, μέχρι και λύγκες. Για το λόγο αυτό έχει χαρακτηριστεί "Καταφύγιο άγριας ζωής" και η διαχείριση της οφείλει να γίνεται με βάση τον Δασικό Κώδικα όπως συμπληρώθηκε με το Νόμο 2637/98. Με βάση λοιπόν τη νομοθεσία εντός των καταφυγίων αυτών απαγορεύεται μεταξύ των άλλων "η καταστροφή κάθε είδους ζώνης με φυσική βλάστηση, η ένταξη σε πολεοδομικό ή ρυμοτομικό σχεδιασμό, κλπ"
Αυτά λέει ο νόμος και τα αντίθετα έπραξε η Εκκλησία, ακολουθώντας τη δική της φιλοσοφία, σεβαστή μεν αλλά τελείως εκτός του πνεύματος του νόμου. Την κύρια ευθύνη έχουν βεβαίως οι αρμόδιες Αρχές, οι οποίες είτε έδωσαν τις όποιες άδειες χωρίς επιστημονικά κριτήρια, είτε επέτρεψαν την καταστρατήγηση του νόμου αρνούμενες να ασκήσουν τον απαιτούμενο έλεγχο και να σταματήσουν τα έργα.
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε και με άλλα παραδείγματα, αλλά αυτό δεν προσθέτει τίποτα. Η πολεοδομική ασυλία της Εκκλησίας εξαπλώνεται σε όλο τον Ελλαδικό χώρο. Οι περιπτώσεις μάλιστα που αναφέραμε είναι «πταίσματα» μπροστά στα «έργα και τις ημέρες» άλλων Μητροπόλεων και του ίδιου του Αρχιεπισκόπου, (ενέργειες αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων στην Πεντέλη, κλπ)). Η εκμετάλλευση του θρησκευτικού συναισθήματος του λαού και η κατακεραύνωση των «απίστων» είναι ο συνήθης τρόπος που επιστρατεύεται για να καμφθούν οι αντιδρώντες. Πλην όμως η τακτική αυτή τη Εκκλησίας πείθει όλο και λιγότερους, εκτός δυστυχώς των Αρχών, οι οποίες εξακολουθούν να θεωρούν την Εκκλησία «κράτος εν κράτει».
< Προηγούμενο | Επόμενο > |
---|